Η αποβολή στην εγκυμοσύνη

΄΄Είμαστε πολλές που κουβαλάμε μια ιστορία πίσω μας. Η δική μου μοιάζει με πολλές άλλες ακόμη . Πάλεψα 6 χρόνια για παιδί χωρίς να βρεθεί ποτέ το γιατί .Εξετάσεις ,χειρουργεία κ ένα σώμα σουρωτήρι από ενέσεις. Τελικά κατέληξα να κάνω 4 εξωσωματικές και πάλι τίποτα .Εάν δεν βρείτε εγκαίρως την αιτία αποβολών μην προσπαθείτε. Ώσπου όταν τελικά ανακαλύψαμε την αιτία ήρθε η κόρη μου, κι όμως ήρθε, δεν ρωτάω το Θεό γιατί σε εμάς όλα αυτά .Θέλει υπομονή κ κυρίως καλή καθοδήγηση από τον ειδικό γιατρό΄΄

Από τις εγκυμοσύνες που ξεκινούν περίπου 12%-15% θα καταλήξουν σε αποβολή.

Έτσι, αν συμβεί για πρώτη φορά, οι πιθανότητες να συμβεί δεύτερη αυξάνουν στο 25%, για τρίτη στο 40% και για τέταρτη στο 70% περίπου. Η πλέον υποχρεωτική σύσταση είναι ακόμα και από την πρώτη αποβολή να διενεργείται έλεγχος για το αίτιο από ειδικό ιατρό. Σε πολλές περιπτώσεις η προτοπη για: ξεκούραση, αποφυγή άρσης βάρους ή επαφών στο επικίνδυνο πρώτο τρίμηνο μπορεί να επιφέρει επιθυμητό αποτέλεσμα, αλλά συνήθως όμως δεν αρκεί!

Αν δεν εντοπιστεί το αίτιο, τότε δεν θα γίνει η κατάλληλη θεραπεία που θα αποτρέψει το λόγο που οδήγησε στην αποβολή.

Πιθανά αίτια που σχετίζονται με την αποβολή

Μια πληθώρα αιτιών σχετίζονται με τον κίνδυνο αποβολής, ενώ και το τρίμηνο κύησης αποτελεί σημαντικό επίσης παράγοντα. Ανατομικά θέματα της μήτρας της γυναίκας, που αφορούν το σχήμα της και ευρήματα όπως ινομυώματα, πολύποδες ή προβλήματα του τραχήλου, αποτελούν πιθανή αιτία.

Επίσης, διάφορα νοσήματα ή παθήσεις, όπως λοιμώξεις, αυτοάνοσα, διαβήτης, αρτηριακή πίεση, ορμονολογικά προβλήματα ή ανοσολογικοί παράγοντες.

Οι τελευταίοι, δηλαδή η πιθανότητα να αναγνωρίζεται το έμβρυο από τον οργανισμό της μητέρας σαν εχθρός, πρέπει να αναζητηθούν ειδικά σε γυναίκα με ιστορικό 2-3 αποβολών.

Επιπλέον, βασικός θεωρείται και ο παράγοντας θρομβοφιλία. Σε όλα τα ανωτέρω υπάρχουν λύσεις και με την κατάλληλη θεραπεία μπορεί να διασφαλιστεί μια ασφαλή εγκυμοσύνη!

Η διερεύνηση των αιτιών πρέπει να γίνει με έλεγχο του εμβρύου μέσω της θεραπευτικής απόξεσης της μήτρας και αφορά είτε τον καρυότυπο είτε την ειδική περιγεννετική ιστολογική εξέταση, που αναγνωρίζει διάφορες αιτίες, όπως θρομβοφιλία, αύξηση των κυττάρων άμυνας ΝΚ (natural killers), φλεγμονές της μήτρας κ.ά .Εάν γίνει τελεία αποβολή του εμβρύου εκτός νοσοκομείου ,ακόμα και τότε είτε και με τα πήγματα μετά την αποβολή μπορεί με τον έλεγχο στα προϊόντα αποβολής να αναγνωριστεί η αιτία.

Σε πολλές περιπτώσεις το μεγαλύτερο πρόβλημα των αποβολών φαίνεται να οφείλεται σε χρωμοσωμικές ανωμαλίες του εμβρύου, κάτι που συμβαίνει πολύ συχνά σε γυναίκες άνω των 40 ετών που προσπαθούν να τεκνοποιήσουν. Στις καθ’ έξιν αποβολές λόγω χρωμοσωμικών ανωμαλιών, αφού προηγηθεί γενετικός έλεγχος των εμβρύων, τη λύση δίνει η εξωσωματική γονιμοποίηση. Πλέον μπορούμε να επιλέξουμε για εμβρυομεταφορά υγιή έμβρυα, που δεν έχουν χρωμοσωμικές ανωμαλίες, πράγμα που φυσικά αυξάνει σημαντικά την πιθανότητα για μια επιτυχημένη εγκυμοσύνη.

Ακόμα, μια νέα πρωτοποριακή μέθοδος αναγνώρισης της αιτίας αποβολών γίνεται με τη βιοψία ενδομητρίου.

Η διάγνωση γίνεται είτε με τη λήψη ιστού μέσω μιας ειδικής συσκευής (όπως γίνεται η εξέταση κατά Παπανικολάου) είτε με υστεροσκόπηση με τη χρήση απλής νάρκωσης.

Να σημειωθεί ότι η υστεροσκόπηση θεωρείται πλέον αναγκαία μέθοδος αναγνώρισης ανατομικών προβλημάτων που οδηγούν σε αποβολές και εξίσου απαραίτητη πριν από τις τεχνικές υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Με τη βιοψία ενδομητρίου αναγνωρίζεται η ύπαρξη ΝΚ , που πολλές μελέτες αναφέρουν ότι εμποδίζουν την εμφύτευση του εμβρύου. Η μέτρηση των αντίστοιχων κυττάρων στο αίμα είναι τις περισσότερες φορές πολύ μειωμένη σε σχέση με την αντίστοιχη μέσα στη μήτρα.

Ο δεύτερος παράγοντας που μπορεί να αναγνωριστεί είναι η φλεγμονή του ενδομητρίου.

Σχετικές μελέτες αναφέρουν ότι η παρουσία κυττάρων φλεγμονής και ενδομητρίτιδας είναι παράγοντας 10%-20% αποβολής, ειδικά δε όταν τα υπόλοιπα αίτια που προκαλούν αποβολή δεν μπορούν να αναγνωριστούν.

Ο τρίτος παράγοντας που μπορεί να αναγνωριστεί είναι η κακή επιφανειακή εμφάνιση του αγγειακού δικτύου του ενδομητρίου.

Όταν το αίτιο αυτό, έστω και σε μικρό ποσοστό, συνδυάζεται και με προβλήματα θρομβοφιλίας, τότε πρέπει να αντιμετωπιστεί με ακόμη μεγαλύτερη βαρύτητα.

Τι πρέπει να γίνει λοιπόν για τα 3 παραπάνω αίτια;

Στην περίπτωση των αυξημένων ΝΚ, η χρήση σκευασμάτων κορτιζόνης προκαλεί ευνοϊκό παράθυρο για την εμφύτευση του εμβρύου.

Επιπλέον, τα τελευταία χρόνια η θεραπεία χορήγησης πρωτεϊνών (Intralipid) αυξάνει την πιθανότητα εμφύτευσης του εμβρύου, καθώς και την πιθανότητα φυσιολογικής εξέλιξης της εγκυμοσύνης.

Η θεραπεία αυτή χορηγείται ενδοφλεβίως και είναι καλά ανεκτή από τη γυναίκα. Επιπλέον, σε περιπτώσεις φλεγμονής του ενδομητρίου απαιτείται η λήψη αντιβιοτικών στο διάστημα προσπάθειας σύλληψης ή σε θετικό τεστ κύησης ή στην εμβρυομεταφορά.

Τέλος, σε περίπτωση θρομβοφιλίας η χορήγηση ηπαρίνης χαμηλού μοριακού βάρους ή/και ασπιρίνης βελτιώνει τα ποσοστά εμφύτευσης και καλώς εξελισσόμενης κύησης.

Η αιτία των αποβολών είναι πολυπαραγοντική και χρειάζεται σφαιρική διερεύνηση. Ο κατάλληλος για μια τέτοια διερεύνηση είναι ο ειδικός σε θέματα αποβολών και γονιμότητας.